سید مصطفی خمینی

سید مصطفى، اولین فرزند حضرت امام خمینى(س)، در 21 آذر 1309 هجری - شمسی (21 رجب 1349 ه . ق.) دیده به جهان گشود. امام خمینى(س) براى زنده نگه داشتن یاد و خاطرۀ پدرشان حاج سید مصطفى که به دست خوانین خمین کشته شده بود، براى خود نام خانوادگى مصطفوى و براى اولین فرزندش نام سید مصطفى را برگزیدند.

وی دوران کودکى را در دامان مادرى با تقوا و پدرى عالم و فرزانه پشت سر گذاشت. بهره مندى از چنین خانواده اى و رشد و پرورش در چنان محیط مذهبى و آکنده از معنویت، در شکل گیرى شخصیت مذهبى، علمى و اسلامى سید مصطفى و شکوفایى استعداد و نبوغ وى در زمانى که جامعه دچار بی سوادى و مسائل و مشکلات فرهنگى و اجتماعى عدیده اى بود، نقش شایانى داشت. سید مصطفی در هفت سالگى به مدرسۀ موحدى قم رفت و تا پایان دورۀ دبستان؛ یعنى ششم ابتدایى در آن مدرسه و مدرسۀ باقریۀ قم تحصیل کرد. سپس در سن پانزده سالگى قدم به عرصۀ طلبگى نهاد و وارد حوزۀ علمیۀ قم شد. وی پس از پایان دوره مقدماتى، بلافاصله وارد مرحله سطح شد و به فراگیرى و آموزش فقه و اصول پرداخت. ایشان تحصیل دوره خارج را با حضور در حوزه درس آیت اللّه بروجردى و امام خمینى آغاز کردند و پس از درگذشت آیت اللّه بروجردى در سال 1340، ضمن ادامه درس خارج فقه در محضر پدر دانشمندش، از محضر درس آیت اللّه سیدمحمد داماد نیز بهره گرفت. او به واسطه نبوغ و استعداد علمى و موفقیت در تمامى مراحل تحصیلات حوزوى، پنج سال پس از ورود به دوره خارج، در 27 سالگى به درجه اجتهاد نایل آمد.
او در سال 1355 در بیست و چهار سالگى با معصومه حائرى، دختر آیت اللّه شیخ مرتضى حائرى ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند با نامهای محبوبه، حسین و مریم می باشد.
سید مصطفی در تمامی فعالیتهای سیاسی قبل و بعد از تبعید حضرت امام خمینی(س) و به ویژه در قیام 15 خرداد 1342 نقش به سزایی داشت و سرانجام در این راه در سال 1356 در سن 47 سالگی به درجه رفیع شهادت نایل آمد.